- cunctātor (cont-)
- cunctātor (cont-) ōris, m [cunctor], a delayer, loiterer, lingerer: ex acerrimo bellatore factus, L.: (Fabium) pro cunctatore segnem compellabat, deliberate, L.: naturā, Ta.: populus, L.
Latin-English dictionary. 2013.
Latin-English dictionary. 2013.